Peygamberimiz (asm) ibadetlerinde emsalsiz olduğu gibi dualarında da emsalsizdir. O’nun (asm) hayatı duadır. Oturması, kalkması, yürümesi, yemesi, içmesi, yatması, kalkması gibi aklımıza gelebilecek her halinde bir duası vardır. Her anında Rabbiyle irtibat halinde ve O’na yakarış durumundadır. İslam alimleri O’nun (asm) dualarından ciltler dolusu kitaplar yazmışlardır.
O’nun (asm) binler dua ve münacatından, sadece Cevşenü’l-Kebir duasına bakan, dua da dahi O’nun emsalinin bulunmadığına hükmedecektir. Çünkü öyle bir marifet ve yakarışla Rabbini vasfediyor ki, o zamandan beri gelen alimler ve veli zatlar, fikirleri de birbiriyle birleşmesine rağmen, ne o mertebeye ve ne de o dereceye ulaşamıyor. İşte Allah’ı vasfetmede dahi kimsenin ona yetişememesi ispat ediyor ki, duada dahi O’nun (asm) misli yoktur.
