Erkeğin hanımı ile oynaşırken, idrar yolundan gelen berrak su. Kadınlarda erkeklerden daha çok görülür. Bu kelime “mezy” ve “meziy” şeklinde de okunabilir. Hatta bazıları “meziyy” şeklinde şeddeli okunmasını daha uygun görmüşlerdir. (el-Abâdî, Avnul-Ma’bûd Şerh’u Sünen’i Ebi Dâvud, Medine 1968, I, 354).
Mezi, meni gibi şehvetle akmaz. Aktığı zaman, insan tarafından hissedilmez. Mezinin akması ile şehvet kesilmez. (Ahmed b. Muhammed b. İsmail et-Tahtâvî, Haşiye ula Merakil-Felâh Şerhu Nuril-İzâh, Mısır 1970, s. 80).
Kur’ân-ı Kerim’de mezi hakkında herhangi bir bilgiye tesadüf edilememesine karşılık ilgili bazı hadisler bu konu ile ilgili açıklayıcı bilgiler verir.
Resulullah sallallahu aleyhi ve sellemin damadı Ali radıyallahu anhın mezi ile ilgili sıkıntısı:
Muhammed İbnu Hanefiye anlatıyor: “Hz Ali radıyallahu anh dedi ki: “Ben mezisi akan bir kimseydim. Bunun hükmü hususunda -kızı hanımım olması sebebiyle- Resulullah aleyhissalâtu vesselâm’a soramamıştım. Mikdâd İbnu’l-Esved radıyallahu anh’a söyledim, o sordu. Şu cevabı almıştık:
“(Mezisi gelen kimse) zekerini yıkar ve abdest alır.”
Muvatta ve Ebu Dâvud’un rivayetIerinde Mikdâd şöyle demiştir:
“Ali , bana, kendisi için Resûlullah’tan: “Kadınına yakınlaşınca mezisi akan kimseye ne gerektiği hususunda sormamı söyledi. Ali ilâveten dedi ki: “Zira yanımda Resülullah aleyhisselam’ın kızı var, bu sebeple bizzat sormaktan utanıyorum.”
Mikdâd der ki: Ben bu mesele hakkında Resülullah aleyhissalâtu vesselâm’a sordum. Şu cevabı verdi:
“Biriniz buna rastlarsa avret yerini su ile yıkasın. Namaz abdesti ile abdest alsın.”
| Buhari, Gusl 13, İlm 51, Vudü 34; Müslim, Hayz 17, (303); Muvatta, Tahâret 53, (140); Tirmizi, Tahâret 83, (114); Nesâi, Taharet 112, (1, 96, 97) Gusl 28, (1, 213); Ebu Dâvud, Tahâret 93, (206, 207, 208, 209).
Ömer bin Hattab radıyallahu anh şöyle buyurmuştur:
“Ben de (meziyi), kendimden ipek ipliği gibi iner görürdüm. Öyleyse bunu sizden biri görünce (telaşlanmayıp) zekerini yıkasın ve namaz abdestiyle abdest alsın.” Burada meziyi kastetmiştir.” (Muvatta, Tahâret 54, (1, 41).)
Sehl İbnu Hüneyf radıyallahu anh anlatıyor:
“Ben mezi akıntısından epey bir sıkıntıda idim. Bu yüzden sık sık gusül yapıyordum. Sonunda Resulullah aleyhissalâtu vesselâm’a bu husustan sordum. Bana: “Meziden dolayı sana abdest kâfidir!” buyurdular.
“Ey Allah’ın Resülü! elbiseye değen meziden ne yapmalıyım?” dedim.
“Bir avuç su alıp, bunu, mezinin değdiğini zannettiğin yerlere serpmen sana yeterlidir!” cevabını verdi.” (Ebu Dâvud, Tahâret 83, (210); Tirmizi, Tahâret 84, (115); İbnu Mâce, Tahâret 70, (506). )
Sonuç:
Bu ve benzeri hadisi şeriflerden anladığımız üzere, kadınlardan veya erkeklerden gelen mezi sıvısı için, gusül gerekmez. Namaz abdesti ve mezinin değdiği yerleri yıkamak yeterlidir.
Allah en doğrusunu bilir, fiemanillah.
