Hz. Peygamber (s.a.v) Hevazin savaşına çıktığında, Saffan da peygamberle beraberdi. Fakat henüz müslüman olmamıştı. Hz. Peygamber, Saffan’a haber gönderdi, emaneten ondan silah istedi. Saffan da
‘Benden zorla mı almak istiyor, yoksa verip vermemekte serbest miyim?’ dedi. Hz. Peygamber (s.a.v)
‘Ben zorla istemiyorum. Emanet olarak, geri verilmek üzere istiyorum’ dedi. Bunun üzerine Saffan, iade edilmek şartıyla yüz tane zırhlı elbise vereceğini söyledi. Hz. Peygamber (s.a.v) zırhlı elbiseleri Huneyn’e taşımasını söyledi. O da zırhları Huneyn’e taşıdığı için Huneyn ve Taif savaşlarında bulundu. Savaş bittikten sonra Hz. Peygamber (s.a.v) Cirane’ye döndü. Cirane’de ganimet mallarını incelerken Saffan da beraberindeydi. Bu sırada Saffan’ın gözü hayvan sürülerine ilişti. Sürüler dereyi doldurmuştu. Hz. Peygamber (s.a.v) de göz ucuyla Saffan’ı takip ediyordu. Bir ara Hz. Peygamber (s.a.v) ona
‘Ey Eba Vehb! Herhalde sürüler hoşuna gitti’ dedi. Saffan
‘evet’ deyince, Hz. Peygamber (s.a.v)
‘Hepsi senin olsun’ dedi. Bunun üzerine Saffan
‘Eğer Peygamber (s.a.v) değilse, hiç kimse bu kadar cömert olamaz ve böyle büyük bağışlar yapamaz. Şehadet ederim ki, Allah’tan başka ilah yoktur. Muhammed de Allah’ın kulu ve rasûlüdür’ diyerek müslüman oldu.[1]
– Saffan b. Ümeyye şöyle anlatıyor: Hz. Peygamber, Huneyn savaşında benden silah istedi. Ben de ona
‘Ey Muhammed, zorla mı alıyorsun?’ dedim. O
‘Hayır zâyi olduğu takdirde bedelini ödemek şartıyla emanet olarak istiyorum’ dedi. Sonra onların bir kısmı zâyi olduğu için bana bedelini ödemek istediyse de ben kendisine
‘Bugün bundan ziyade İslâm’a ihtiyacım var’ dedim.[2]
[1] Kenzü’l-Ummal, V/299; Bidaye, IV/308. Bunu, İbn İshak Hz. Aişe’den rivayet etmiştir.
[2] İmam Ahmed, VI/465
Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu’s-Sahabe, sf : 1/164.
