Kadının görevlerinden biri de kocası vefat ettiğinde dört ay on gün iddet beklemesidir. Bu konuda Yüce Allah (Celle Celalühü) şöyle buyurur:
“Sizden biri öldüğünde geride bıraktığı eşleri dört ay on gün (evlerinde, evlenmeden) beklesinler.” (Bakara 2/234)
Kadın bu süre içinde süslenmez, güzel kokular sürünmez, kimseye evlenme teklifinde bulunmaz, kendisine evlenme teklifi bulunulmaz, bu niyetle süslenip dikkat çekmeye çalışmaz. Hastalık, korku, yalnızlık, ihtiyarlık, geçim için çalışmak gibi zaruret yoksa, evin dışına çıkmaz.
Zeyneb binti Ebû Seleme (Radıyallâhu Anh) anlatıyor:
“Peygamber Efendimiz (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)‘in eşlerinden biri olan Ümmü Habîbe’nin (Radıyallâhu Anha) babası Ebû Süfyân b. Harb vefat etmişti. Baş sağlığı için Ümmü Habîbe’nin (Radıyallâhu Anha) yanına gittim. ümmü Habîbe (Radıyallâhu Anha) içinde kına ve çeşitli maddeler bulunan bir koku istedi. İlk önce o kokuyu bir kızın başına sürdü. Sonra da kendi yanaklarına sürdükten sonra dedi ki:
“Allah’a yemin ederim ki, benim koku sürmeye ihtiyacım yok, ancak ben Resûl-i Ekrem’in (Sallallahu Aleyhi ve Sellem),
“Allah’a ve ahiret gününe iman eden bir kadına, kocasından başka vefat eden hiçbir kimse için üç günden fazla yas tutması helâl değildir. Kocası içinse, dört ay on gün yas tutar.” buyurduğunu duydum; bu yüzden koku sürünüyorum. (Buhârî, Cenâiz, 30; Müslim.)
Kadın ayrıca, vefat eden kocasının affı için Allah’a yalvarmalı, hayır dua yapmalı, gücü yeterse onun adına sadaka vermeli, çocuklarına sahip çıkmalı, terbiyeleri ile meşgul olmalı, kocasını hayırla anmalı, arkasından kusurlarını kimseye anlatmamalı, vefalı olmalı, saygı göstermeli ve böylece yüce Allah’ın rızâ ve rahmetini istemelidir.
Kaynak; S. Muhammed Saki Erol, Aile Saadeti, Semerkand yay…, syf: 127-129
