Şanı, şerefi, izzeti ve kudreti yüce olan
Kur’ân-ı Kerîm’in seksen yedinci sûresi A’lâ sûresidir! Bu sûre, Rahmân sûresinin, Allah Teâlâ’nın bir ismi olan Rahmân, ismi ile başlayışı gibi “Aliyy” ism-i şerifi zikredilerek başlar. Bu sûrenin ilk ayetinde Yüce Allah, Hz. Peygambere (s.a.s.) hitab ederek, “Rabbinin yüce adını tesbih et.” buyurur. Bu, âlemleri titreten yakınlık ve iltifat dolu hitaba, Peygamber Efendimiz (s.a.s.) hemen; “Sübhane Rabbiyel A’lâ” diye cevap verir.
“Göklerde ve yerde ne varsa, hepsi O’nundur. O çok yücedir, çok büyüktür.” Şûra, 4
Allah, yücelerin en yücesidir. Namazımızın her secdesinde üç defa “Subhane Rabiyel ala” diyoruz.
“O, görüleni de görülmeyeni de bilir; çok büyüktür, yücedir.” Rad, 9
