“el-Câmi’u limefterak min düreri’l-ulûmi’l-fâiza” isimli eserde naklolunduğu üzere; insanlar içerisinde hafızası en güçlü olmak isteyen kişi okuyacağı kitabı eline alırken:
OKUNUŞU:
“Bismillahi ve sübhanallahi ve lâ ilâhe illallahu ve lâ havle ve lâ kuvvete illâ billahi’l a’liyyil-azimi a’dede külli harfin ve kitabin yektebü ilâ ebedi’l abidine ve dehri’d-dahirine ve sallallahu teâla a’la seyyidina muhammedin ve a’la alihi ve sahbihi ve selleme teslima.”
ANLAMI:
“Allâh’ın ismiyle! Allâh-u Te’âlâ noksan sıfatlardan münezzehtir. Allâh-u Teâlâ’dan başka hiçbir ilâh yoktur. O en yüce ve en büyük Allâh-u Teâlâ’nın yardımı olmaadan hiçbir günahtan dönüş, hiçbir ibâdete de kuvvet yoktur.
(Bu zikirleri) sonsuzların sonsuzuna ve ebediyyetlerin ebediliğine kadar yazılacak her harf ve yazı adedince (söylüyorum).
Allâh-u Teâlâ Efendimiz Muhammed’e Ehl-i Beyt’ine salât eylesin ve çokça selâm eylesin.” (Muhammed Fethâ ibni Abdilvâhid es-Sûsî, ed-Dürratü’l-harîde, 1/153)
Ulemanın beyanı vechile; okuduklarından bir harf bile unutmak istemeyen kişi okumaya başlamadan önce şu duayı okur:
OKUNUŞU:
“Allahümmefteh-lena ebvabe hikmetike venşür aleyna hazaine rahmetike ya ze’l-celâli ve’l-ikram.”
ANLAMI:
“Ey Allâh! Sen bize hikmet kapılarını aç, Sen rahmetinin hazinelerini üzerimize saç, ey celâl ve ikrâm sahibi (kabul et)!” (Muhammed Fethâ ibni Abdilvâhid es-Sûsî, ed-Dürratü’l-harîde, 1/153)
“el-Buğye” isimli eserde zikredildiğine göre; İlim kitaplarını mütelaa etmek isteyen kişinin îtînâ göstermesi gereken hususlardan biri de okumaya başlamadan önce huzur-u kalp ile şöyle demesidir:
OKUNUŞU:
“Allâhümme inni estevdi’uke cemi’a ma enzuruhü fi haze’l-kitabi hatta teruddehü ‘aleyye fi vakti’h-tiyaci ileyh.”
ANLAMI:
“Ey Allâh! Bu kitapta göreceğim şeylerin tümünü, o bilgilere muhtaç olduğum vakit onları benim hıfzıma iade edesin diye Sana emanet ediyorum.”
Bazı alimler bu duayı Allâh-u Teâlâ’nın fazlıyla, hafıza için çok faydalı bulduklarını beyan etmişler, yine böylece bir âlimin sohbetine veya dersine katıldıklarında:
OKUNUŞU:
“Allâhümme inni estevdi’uke cemi’a ma estefidühü min haze’s-seyyidi ev fi haze’l-meclisi hatta teruddehü ‘aleyye fi vakti’h-tiyaci ileyh.”
ANLAMI:
“Ey Allâh! Bu zattan veya bu mecliste istifade edeceğim ilimlerin tümünü, o bilgilere muhtaç olduğum vakit onları benim hıfzıma iade edesin diye Sana emanet ediyorum.” dedikleri zaman Allâh-u Teâlâ’nın izniyle hafızaları zayıf olsa da o mecliste dinlediklerini unutmadıklarını bildirmişlerdir.” (Muhammed Fethâ ibni Abdilvâhid es-Sûsî, ed-Dürratü’l-harîde, 1/153)
Allah razı olsun kaç defa okumamız gerektiği hakkında bir bilginizde varsa pzylaşabilir misiniz öğrenciyizde
Her seferinde olduğu anlaşılıyor. Misal kitap ele alındığında, sohbet Meclis’ine girildiğinde gibi.. Her işin başında okunması gerekiyor