CEYLANPINAR’IN MAZLUM ŞEHİDİ, ŞEHİD RAMAZAN
Şehit Ramazan, 27 Ağustos 1972 tarihinde Muş Malazgirt ilçesinde doğdu. 7 Yaşındayken ailesi kan davasından dolayı Ceylanpınar’a göç etmek zorunda kaldı. İlkokulu Cengiz Topel ilköğretim okulunda bitirdi. 9 çocuklu ailenin en büyük oğluydu. 14 yaşından itibaren Yeşil Kubbe Camisi’nde Kur’an eğitimi gördü.
Şehit Ramazan sürekli medrese ve camide İslami faaliyetlerde bulunarak o yaşta bile eve çok az gider sürekli İslami eğitimler alırdı. Namaza çok düşkün olan Şehit Ramazan, bütün vakit namazlarını camide kılar, her pazartesi ve perşembe oruçlarını kaçırmazdı. Caminin namaz saatleri dışında kapatılması gerekirken, o camiyi kapatmayıp İslami sohbetler yaparak, “Çocuklar bizim geleceğimizdir, davamızı omuzlayacak kişilerdir, kendisini Allah’ın dinine adamış ve bundan sonraki yaşantım İslam, Kur’an ve sünnet çerçevesinde olacaktır.” diyordu. Ailesi çocuklara neden bu kadar değer veriyorsun dediklerinde, O; “Cebindeki bütün paraları çocuklara harcar, çocukları sevindirmek Allah’a yaklaşmaktır ve bir gün şehid olursam bu çocuklar benim davamı savunacak olan kişilerdir” derdi. İslami çalışmaları hazmedemeyen mürted örgüt, şehidi ve ailesini tehdit etmeye başladı.
Mürted örgüt elemanları şehidin ailesinin dükkânına giderek şehidi şikâyet edip İslami çalışmalardan vazgeçmesi için uyarılarda bulunur. Bu baskı ve tehditlerden dolayı şehidin ailesi Ramazan’ın İslami çalışmalardan vazgeçmesi için baskı uygular. Şehidin Annesi, (Kevser) “Ramazan oğlum, gel vazgeç bu davadan, benim annem-babam yok. Tek dayanağım sensin” derdi. Şehid ise, “Anne eğer ben şehid olursam senin sahibin yüce Allah’tır” şeklinde cevap verirdi.
Şehid bir süre sonra mensubu olduğu davadan dolayı tehdit edildi. Ama kendisi bu tehditlere kulak asmayarak davasını azimle devam ettirdi. Daha sonra Şehid, aile baskısından dolayı bir süreliğine şehir dışına çıkmak zorunda kaldı.
ŞEHİDİN ŞEHADETİ
Muhacir olarak bulunduğu Kızıltepe’de Kitabevinden ayrılıp camiye gitmek isteyen Şehid’in arkadaşları, yalnız gitmemesi gerektiğini, ortamın gergin olduğunu ve mürted örgütün muhtemel yapacağı saldırılar nedeniyle yalnız çıkmaması gerektiğini söylemişlerdi. Ancak Şehid, Perşembe gününün sünnet orucunu tuttuğu için camide dinleneceğini söyleyerek arkadaşlarından ayrıldı. Nusaybin yolu üzerinde Seyda Camisi’nin köşesinde, 2 kişilik mürted örgüt elemanı tarafından 19 el ateş edilerek katledildi. Şehid arzu ettiği şehadete kavuştu. Şehid, Şehadeti esnasında şehadet parmağını kaldırdığı için avucuna da bir kurşun isabet etmişti.
ŞEHİDİN CENAZESİNİ YIKAMAYA YANAŞMIYORLAR
05.05.1992 Saat: 20.00 sularında ailesi Ramazan’ın şehadet haberi aldı. Cenazeyi getirmek için Kızıltepe’ye gidildi. Cenazeyi getirdikten sonra cenazenin yıkanması için imam çağrıldı. Ama imam Şehit Ramazın’ı yıkamaktan korkar, başka imam çağırılır ama o da aynı cevabı verir. Dayısı Hacı Fahrettin Durmaz tarafından yıkanır. Dava arkadaşları şehidi omuzlarına alarak mezarlığa tekbir ve salavatlarla götürürler.
CENAZESİNİN YIKANDIĞI KAZANDA, ŞEHİDİN EL İZİ
Kardeşi Halil Yıldırım “Abimin şehadet haberini duyduk, ailece başta inanmak istemedik. Bu Allah’ın takdiridir. Abimin Şehadetinden dolayı onunla gurur duyuyorum. O gece akrabalarımdan 6 kişi aynı rüyayı gördü. Ve şehid ben ölmedim dün annem ve kardeşlerimin yanındaydım. Ne kadar bağırıyordum, sesim onlara gitmiyordu. Vallahi billahi ben ölmedim. Ben onları görüyorum ama onlar beni görmüyor. Yemin olsun dün gece Hz Resulullah’ı (sav) ziyarete gittik. Şehadetinin üçüncü günü ablam onun yıkandığı kazanı temizlemek için kaldırdığında kazanın içinde bir el izinin olduğunu görür ve çeşmenin önünde bulaşık teliyle yıkamaya başlar ama o el izi bir türlü çıkmaz. Üstelik bu el izi, zalimler tarafından vurulan eliydi, kurşun izi bile belliydi. Kazan karanlık bir ortamdayken el izi parlıyordu. Ceylanpınar’ın kanaat önderlerinden Seyda Muhammed Ali eve davet edilip kazan ona gösterilir. Seyda, “İnşaallah Ramazan şehittir ve bu el izi de şehid olduğunun kanıtıdır” dedi.
Kaynak : haberceylanpınar web adresi
