Memleketime döndüğümde ismi Ahmed olan bu peygamberin çıktığını haber aldım. Doğruca Hz. Peygamber’e giderek ona rüyamı haber verdim. Şöyle buyurdular:
‘Ey Mürre’nin oğlu Amr! Allah’ın kullarının tamamına Peygamber (s.a.v) olarak gönderilen zat benim. Bütün kulları İslâm’a davet ediyorum. Onlara emrediyorum ki, kanlar akıtılmasın, akrabalarla ilişkiler kesilmesin. Sadece Allah’a ibadet edilerek putlar terkedilsin. Kâbe ziyaret edilsin, oniki ayda bir de Ramazan orucu tutulsun. Bana icâbet edenlere cennet, isyan edenlere ise cehennem vardır. Ey Amr! İman et! Allah seni cehennemin dehşetinden emin kılacaktır!’ Bunun üzerine şöyle dedim:
‘Şehâdet ederim ki Allah’tan başka ilah yoktur ve yine şehâdet ederim ki sen Allah’ın Rasûlü’sün. Birçok kavmin hoşuna gitmese de ben, helal-haram ne getirdinse hepsine iman ettim’. Sonra ona, peygamberliğini duyduğumda söylediğim birtakım şiirlerimi okudum. (Bizim bir putumuz vardı. Babam da ona hizmet ediyordu. Ben Rasûlullah’ın peygamberliğini duyduğumda kalktım, onu kırdım. Sonra da Hz. Peygamber’e gidip ona şu şiiri okudum):
‘Şahitlik ederim ki Allah haktır.
Ve taşlardan yapılan ilahları ilk terkeden de ben oldum.
Hicret ettiğin halde eteklerini derledim.
Sıkıntılı ve meşakkatli yollardan geçtim.
Bütün bunları şahsen ve aslen insanların en hayırlısı
Ve göklerdeki padişahın elçisi olana arkadaş olabilmek için yaptım’.
Hz. Peygamber (s.a.v) bunları dinledikten sonra ‘Ey Amr! Sana merhaba!’ dedi.[1]
[1] Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu’s-Sahabe, sf : 1/186-187.
