Eve vardığımda yaşlı babam yanıma geldi. Ona
‘Benden uzak dur ey babam! Sen benden, ben de senden değiliz’ dedim. Babam
‘Niçin ey oğul!’ deyince de
‘Ben müslüman oldum, Muhammed’in dinine tâbi oldum’ dedim. Bunun üzerine babam
‘Benim dinim de senin dinindir!’ diyerek yıkandı ve elbiselerini temizledi. Sonra yanıma geldi. Ona İslâm’ı anlattım, o da müslüman oldu. Daha sonra hanımım da geldi. Ona da
‘Benden uzak dur! Ben senden, sen de benden değiliz!’ dedim. Hanımım
‘Anam-babam sana feda olsun! Niçin!’ dedi. Ben de
‘Benimle senin aranı İslâm ayırmıştır’ dedim. Bunun üzerine müslüman oldu. Bundan sonra kabilemi İslâm’a davet ettim. Fakat onlar bu davetime çok geç icâbet ettiler. [1]
[1] Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu’s-Sahabe, sf : 1/192.
