Belaya Şükredilir Mi
Bil ki, belaya da şükretmek gerekir. Zira küfür ve günahtan başka bir bela yoktur ki, onda bir hayır olması mümkün olmasın. Sana hayırlıdır, fakat sen bilmiyorsun, Allah bilir. Hatta her bela da beş türlü şükür lazımdır:
- Vaki olan musibetin dünya hususunda olup, din hususunda olmadığına şükretmelidir. Bir kimse, Sehl-i Tüsteri’ye: “Evime hırsız girip bütün eşyamı çaldı.” dedi. Sehl, “Eğer şeytan kalbine girip imanını alsaydı, ne yapardın?” dedi.
- Hiçbir bela yoktur ki, daha beteri olmasın. O halde daha beteri olmadığına şükretmelidir. Bin sopa vurulmaya müstehak olana yalnız yüz sopa vursalar, şükretmesi yerinde olur. Büyük zatlardan birinin başına bir leğen kül döktüler. Buna şükretti. “Ateşe müstehak idim, kül ile sulhettiler. Bu tam bir nimettir.” dedi.
- Dünya cezalarından ağır olmayan hiçbir ahiret cezası yoktur. O halde dünyada ceza çektiğine şükretmelidir. Çünkü dünyada çektiği ceza ile kıyametin daha ağır cezalarından kurtulmuştur. Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) buyurur ki: “Dünyada cezalandırılan kimse, ahirette cezalandırılmaz.” Zira bela, günahlara kefaret olur. Bela çekmekle günahlarından temizlenince, öbür dünyada cezalandırılmaz. O halde sana acı şurup veren ve senden kan alan doktora teşekkür etmelisin. Zira bununla gerçi zahmet çekersin, fakat bu zahmetle bundan daha büyük zahmetlerden kurtulursun.
- Bu musibet Levh-i Mahfuz‘da senin için yazılmıştı; o halde şüphesiz yoluna çıkacaktı. Yolda bertaraf olup ondan kurtulunca, şükretmek yerinde olur. Şeyh Ebu Sait Ebu’l Hayr bir defa merkepten düşünce, “Elhamdülillah” dedi. “Niçin hamdediyorsun?” dediler. Dedi ki: “Merkepten düşmek yolumuzda var idi, ondan kurtulduk. Yani ezelde böyle olacağı takdir edilmişti. O halde muhakkak olacaktı. Olunca atlatılmış oldu.”
- Dünya musibeti iki yönden ahiret sevabına sebep olur. Biri, şudur ki, dünya musibetinin sevabı büyüktür; nitekim hadiste gelmiştir. Diğeri, bütün günahların başı dünya ile yakınlık kurmaktır. Böyle dünya, cennet gibi olur; Allah’a kavuşmak ise, zindan gibi olur. Dünyada kim belalara düçar olursa, kalbi dünyadan nefret eder. Her bela, Allah Teala tarafından kula gönderilen bir terbiyecidir. Çocuk tam aklını aldığı zaman, kendisine verilen terbiyenin faydalarını anlar. Hadiste: “Allah Teala kendi dostlarının hatırını bela ile sorar. Tıpkı siz hastalarınızın hatırını yemek ve içmekle sorduğunuz gibi.” Bir kimse, Resulullah’a “Benim malımı aldılar.” dedi. Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem): “Malı zayi olmayan, bedeni hastalanmayan kimsede hayır yoktur. Zira Allah Teala kulunu sevdiği zaman, onun üzerine bela yağdırır.” buyurdu.
Yine buyurdu ki: “Cennette çok dereceler vardır ki, kul kendi çalışmasıyla onlara erişemez. Allah Teala ona bir bela musallat edip öylece onu o dereceye eriştirir.”
Bir gün Resulullah gökyüzüne baktı, gülümsedi ve: “Allah Teala’nın mümin hakkındaki hükmüne şaşarım. Eğer nimetle hükmederse, mümin razı olur, onu seçer. Eğer bela ile hükmederse, onu da tercih eder. Yani belaya sabır ve nimete şükreder. Bunun ikisi de onun hakkında hayırlıdır.” buyurdu.
Yine buyurdu ki: “Dünyada sıhhatli olanlar, kıyamet gününde belaya uğrayanların büyük derecelerini görünce, dünyada beden etlerinin tırnakla koparılmasını, sıhhate tercih ederlerdi.”
Peygamberlerden biri: “Ya Rabbi, kafirlere nimet, müminlere de bela yağdırıyorsun. Bunun hikmeti nedir?” diye sorunca, Allah Teala buyurdu ki, “Kullar benimdir. Bela ve nimetler de benimdir. Müminlerin günahı vardır. Onların ölürken temiz ve günahsız olarak bana kavuşmalarını dilerim. Bunun için bu dünyada onları belaya musallat edip, günahlarına keffaret yaparım. Kafirlerin de dünyada bir çok iyilikleri vardır. Onun karşılığını dünya nimetleriyle vermek isterim ki, bana geldiklerinde üzerimde, hiç hakları kalmasın. Böylece onlara tam ceza vereyim.”
[highlight bgcolor=”#cecece”]Kaynak; İmam Gazali, Kimyay-ı Saadet, 2. Cilt, sayfa: 835-837.[/highlight]
