Hiç Görmediğim Bir Tecelli

Hz. Hasan (r.a), vefatı yaklaştığında büyük bir korku ve dehşete kapıldı. Hz. Hüseyin (r.a) ona:

“Kardeşim, bu korku ve dehşet de nedir? Sen Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem ve Ali’nin yanına gidiyorsun ki onlar senin babalarındır. Hz. Hatice ve Fatıma’nın yanına gidiyorsun ki onlar da annelerindir. Yine dayıların Kasım ve Tahir’in yanına gidiyorsun. Amcaların Hamza ve Cafer de oradalar!” dedi.

Hz. Hasan (r.a) şu cevabı verdi:

“-Ey kardeşim! Allah’ın emir ve işlerinden öyle birine giriyorum ki daha evvel hiç böyle bir şey yaşamamıştım. Yine Allah’ın yaratma sanatının öyle bir tecellisini görüyorum ki daha evvel hiç böylesini görmemiştim.” (Suyuti, Tarihu’l hulefa s.193)

Evet hayatımız birgün sonlanacak ve biz ilk önce kabir alemine gideceğiz. İnsan yaşantımızdaki dünya hayatı ile kıyas yapamıyor bile. Bu dünya bir imtihan yurdu. Kişi ekip biçtiği ile karşılaşacak. Bu gün çevremizde herkes kalbinin temizliği ile övünürken, böyle bir insan ahirete göçmeden önce yaşadığı korkuyu bize anlatıyor. Peki biz ne kadar ölümü düşünüyoruz. Ne kadar bununla tefekkür ediyoruz. Ne kadar dinimizi yaşamak için gayret gösteriyoruz.

Rabbimiz bir ayeti kerime’de;

Dünya hayatı sadece oyun ve oyalanmadır; ahiret yurdu, sakınanlar için daha iyidir. Düşünmüyor musunuz?

en’am 32 ayet meali

buyuruyor. Bize düşün merhametli olan rabbimizin emirlerine uymak ve dünya hayatını sermaye bilip kendimizi ahirete hazırlamaktır.

Haydi kardeşlerim tefekkür vakti. Kendinizi şeytana bırakıp, nefsinize zulüm etmeyin. Sayılı zamanımız tükenmekte. İlmimizi geliştirelim. Bu saatten sonra geç kaldım vesveselerinden kurtulalım. Herkes imkanı ölçüsünde sorumludur. Herkes herşey olamaz ama elindeki imkanlar ve yetenekleri ile iyi bir müslüman olabilir. Ne güzel demiş Cahit Zarifoğlu;

“Burası dünya! Ne çok kıymetlendirdik. Oysa bir tarla idi; ekip biçip gidecektik..”

Muhammed İkbal’de şöyle demiş;

“Sen ki Allah’ın “Bak!” diye hitab ettiği varlıksın. Niçin bu yoldan körler gibi yürüyüp geçiyorsun?”

Düşünmek gerek kardeşlerim. Hatırlamak gerek. Tefekkür o kadar önemli ki; Haydi ha gayret. Rabbimizin davetine icabet etme vaktimiz geldi ve geçiyor. Dün bitti, bugün geçiyor, Yarın var mıyız, yok muyuz belli değil. Bizim de “Hiç Görmediğim Bir Tecelli” deme vaktimiz yaklaşıyor.

Allah’a emanet olun.