Kadının söz ve hareketleriyle kocasına eziyet etmesi yasaktır. Kadın kocasını dövemez; bu haramdır. Koca, dayağı hak edecek işler yaparsa, ona bu ilâcı başkası verir. Kadın kendisini haksız yere döven kocasına eliyle mani olabilir.
Hanımını haksız yere döven zalim koca aile çevresi tarafından ıslah edilemezse, durum hâkime intikal ettirilir. Hâkim durumu tesbitten sonra kocayı uyarır, gerekirse uygun bir ceza verebilir, hatta durum aralarını ayırmaya kadar gidebilir.
Hâkim, kocaya hanımına vurduğu tokat, tekme ve dayak için kısas uygulamaz.
Asr-ı saadet de bir kadın Allah Resûlü’ne gelerek kocasının kendisine tokat attığını, öyle ki yüzünde izi çıktığını şikâyet etti. Peygamber Efendimiz (Sallallahu Aleyhi ve Sellem),
“Erkeğin bunu yapmaya hakkı yoktur” buyurdu ve kısas yapılmasını gerekli gördü. O sırada yüce Allah şu âyeti indirdi:
“Erkekler kadınlar üzerinde (bakım ve terbiyeleri konusunda) yönetici ve sorumludurlar.” (Nisâ 4/34)
Bunun üzerine Allah Resûlü kısastan vazgeçerek şöyle buyurdu:
“Biz bir şey istedik, Allah da başka bir şey istedi” (İbn Cerir, Câmiu’l-Beyân, ilgili ayetin tefsiri; İbn Kesîr, Tefsîr, 2/913-914 (Beyrut 1998)
Resûlullah Efendimiz (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur:
“Bir kadın dünyada kocasına eziyet ettiğinde, o adamın hûrilerinden olan eşi o kadına şöyle der: Ey kadın! Allah canını alsın! Ona eziyet etme! O, senin yanında bir misafir; yakında bize gelecek! (Tirmizî, Radâ’,19; İbn Mâce.)
Hadisten şu anlaşılıyor:
Emrine itaat edilecek koca, güzel ahlâklı ve hayırlı bir insandır. O Allah dostudur; Allah’ın emirlerini yaşama derdindedir. Böyle bir insanı incitmek, yüce Allah’ı gazaba getirir, ayrıca melekler ve cennet sakinleri de o kadına gazap ederler.
Haksız yere bir kadını incitmek de helâl değildir.
Kötü ahlâklı kadını kocasının terbiye hakkı ve görevi vardır. Ancak kötü ahlâklı kocayı kadın terbiye ile yükümlü değildir. Kadın sadece ona nasihat eder, uyarı yapar, hayır dua ile ıslahına yardımcı olur; fakat onu korkutarak terbiye etmeye kalkmaz.
Kadın kocasının kötü ahlâkına sebep olmuyor, rıza göstermiyor ve ona fiilen katılmıyorsa, kocanın işlediği günahlardan sorumlu olmaz.
Kaynak; S. Muhammed Saki Erol, Aile Saadeti, Semerkand yay…, syf: 116-118.
