Komşuluk Hakkıyla İlgili 4 Kıssa
Komşuluk Hakkıyla İlgili 4 Kıssa
Resulullah (Sallalahu Aleyhi ve Sellem) münafıklığı bilinen komşulara bile ziyarete gidiyordu. Ola ki kalplerindeki fasıklıklar gider, düzelirler diye.
- Kıssa
Yahudi komşusunun 14,15 yaşlarında bir komşusu yatalak hasta ve Efendimiz (aleyhisselam) oraya gider. Selam ve: “Selam hidayete tabi olanlara” dedi. -Taha suresi 47. Ayeti kerimeden ilham alarak- Gitti ve hasta çocuğun başında oturdu, geçmiş olsun dedi, onunla ilgilendi. “Sonra da delikanlı gel ve beni tasdik et!” dedi Efendimiz… “İman üzere öl!” dedi…Çocuk şaşırdı ve babasına baktı. Babası tasdik et manasında kafasını salladı. O da iman eder etmez vefat etti. Peygamber Efendimiz (Aleyhisselam) çıkınca hem gülüyor, hem ağlıyor ve diyor ki;
“Bu genci Cehennem azabından kurtaran Rabbime hamdolsun. Bu genci hidayet nuruna ulaştıran Rabbime hamdolsun.” (Buhari, Cenaiz, 80)
- Kıssa
Ashabı Kiram Efendilerimize akrabalarından biri, bir koyun kafası pişirmiş ve hediye getirmiş. (Ogünler de yokluk zamanı ve bu hediye çok makbule geçer.) O bakmış yemeğe ve demiş ki; ” Bu yemeğe yanımdaki komşum daha fazla hak sahibidir.” Gönderdiği komşusu da aynı şeyi söyler. 7 ya da 9 ev dolaşır ve ev ev dolaşa dolaşa yine ilk gönderenin evine gelir.”
- Kıssa
Ehlibeytten bir örnek: Hz. Hasanın yahudi bir komşusu vardı. Onların evinden bir gün pis bir su Hz. Hasan’ın evine sızmaya başladı. Hz. Hasan da oraya bir kova koyup, o suyu döküyordu. Bu şekilde yapmaya devam edince, eşi ‘Ey Hasan! Niye eziyet çekiyorsun? Söyle komşuna tamir ettirsin’ der. O da der ki; “Ey hanım! Böyle bir şey için komşu rahatsız edilir mi?’ Nihayet bir gün o Yahudi komşunun hanımı oturmaya gelir ve o kovayı görür. Durumu anlar. Eşine söyler. Eşi de Hz. Hasan’ı çok sever. Onu görünce sorar; ‘Niçin bana demedin?’ O da der ki; “Sen benim dedemi bir görseydin… “Sen benim dedemi bir görseydin…Bize komşuluk hakkında o kadar nasihat etti ki, bunun için seni rahatsız etmek istemedim..”
- Kıssa
Birgün Efendimiz aleyhisselam) Aişe Validemize gelecektir. Aişe Validemiz o gün Efendimiz için çörek yapmıştır. Resulullah gecikmiştir. O da yorulur ve uyuyakalır. Resulullah Efendimiz gelir, kapıyı kitlemeyi unutur. Aişe Validemizin yanına gelip, başını boynuna koyar. O sırada bir koyun gelir, kapıdan içeri girer ve çöreği aldığı gibi kaçar. Aİşe Validemiz sinirlenir. Ve peşinden koşmaya başlar. Resulullah Efendimiz (aleyhisselam) tebessüm eder ve der ki;
“Aişe! Koyundan çöreğini al ama sakın komşuna koyundan dolayı kötü söz söyleme! Sakın duyunca hoşlanmayacağı sözleri komşun için konuşma!” (Buhari, Edebü’l Müfret, 120)
Yararlanılan Kaynaklar; Muhammed Emin Yıldırım, Muhteşem Ahlak Dersleri Kampı, Komşuluk Hakkı.
 münafıklığı bilinen komşulara bile ziyarete gidiyordu. Ola ki kalplerindeki fasıklı){kind=link}